Хронологијата
на настаните одеше вака. 2018 бев на
пријавен на УТБМ. Самото тоа беше причина
за поголема мотивација и поставување
на повисоки цели за мене. Имав за цел и
лични рекорди на полумаратон и маратон
и неколку планиски трки како подготовка
за УТМБ. Тоа значеше повеќе тренинг. И должински и временски. Сето акумулираше
повеќе замор и на крај донесе повреда
која ја влечев речиси повеќе од година.
Повредата/болката
беше во препонскиот дел и долниот грбен
дел. Така и појдов на УТМБ каде за среќа
немав поголеми проблеми со таа повреда.
Поминаа трките, година, личните рекорди
недопрени, а болката остана. Трчав
помалку, одмарав повеќе. За среќа го
посетив Димитар, физиотерапевт, кој ми
даде неколку едноставни вежби со ластик
и мека топка кои ги практикував и полека
се зајакнуваше тој абдоминален дел кој
најверојатно беше ослабен и телото
вршело компензација со некои други
мускули. Сега кога ќе се навратам на тој
период проблемот најверојатно би го
нашол во оние тренинзи кои не се ниту
брзи, ниту спори, туку во некоја средина
или како што ги нарекуваат, сива зона.
